مارو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
نمایشگاه غیرحرفه‌ای، محل برگزاری غیرحرفه‌ای می‌طلبد! حال آنکه نمایشگاه تخصصی، محل حضور گردانندگان و بازیگران اصلی صنعت نشر است.
تیتر فرهنگی-هادی حسینی‌نژاد: به گفته‌ی معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سی‌و‌چهارمین دوره نمایشگاه کتاب تهران در مصلای تهران برگزار خواهد شد تا بار دیگر، بازی کلاسیک شهر آفتاب-مصلا بار دیگر به نفع نمازخانه بزرگ شهر تمام شود.
بلاتکلیفی بزرگترین رویداد نمایشگاهی کشور، به سال‌ها پیش بازمی‌گردد، به سال ۱۳۸۵ باز می‌گردد که بعد از ۱۹ دوره، نمایشگاه سئول را به دلیل تراکم ترافیک در ایام برگزاری به مقصد مصلی ترک کرد؛ هرچند که از بدو انتقال این انتقاد مطرح بود که مصلا، جای نمازخواندن است، نه نمایشگاه برگزار کردن.
تشکیل و گسیل کردن تیم تشریفاتی بررسی و سنجش ظرفیت میزبانی به این سو و آن سو، رفته رفته به یک سنت دائمی تبدیل شد که هرچیزی نداشت، پوشش ناگزیر رسانه‌ها را برای برگزارکنندگان به همراه می‌آورد تا چندماه زودتر، به صدر اخبار فرهنگی کشور دست بیاندازند. این رویه ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۳۹۴ و هنگامه‌ی برگزاری بیست و هشتمین نمایشگاه کتاب تهران، پیشنهاد شهردار وقت به میزبانی رایگان، معاونت وقت امور فرهنگی و ارشاد را به اسباب‌کشی مجاب کرد.
برگزاری دو دوره‌ای در شهرآفتاب، نتایج ناامیدکننده‌ای به همراه داشت. بعد مسافت، مشکلات ایاب‌وذهاب از یک‌سو، باد و رگبار بهاری که حسابی از خجالت زیرچادری‌ها درآمد از سوی دیگر، جای هیچ دفاعی باقی نگذاشت تا این نمایشگاهِ بلاتکلیفِ کتاب، دست از پا درازتر به مصلا برگردد. بازگشتن همانا و آغاز بازی هرساله‌ی مصلی-شهرآفتاب همانا.
در سال‌های اخیر، فشار مصوبات شورای شهر مبنی بر انتقال نمایشگاه‌ها به خارج شهر، مواضع پلیس راهور، طرح نظریه افزایش مصرف سوخت و ترافیک پیرامونی و ادعای گسترش امکانات میزبانی شهرآفتاب نیز به عنوان مولفه‌هایی تازه، به معادله اضافه شده اما همچنان مصلا، گزینه اول برگزارکنندگان است. اما چرا؟ -پاسخ روشن است: نمایشگاه غیرحرفه‌ای، محل برگزاری غیرحرفه‌ای می‌طلبد! حال آنکه نمایشگاه تخصصی، محل حضور گردانندگان و بازیگران اصلی صنعت نشر است.
نظر به شیوه فروشگاهی نمایشگاه کتاب تهران و بی‌نیازی به برپایی محیطی غیرتخصصی، ویژگی نزدیکی به مرکز شهر را به مهمترین برگ برنده نزد برگزارکنندگان تبدیل می‌کند. پر شدن فضای مصلی از جماعت متفرقه و تبدیل شدن فضاهای سبز به تفرجگاه‌های نان داغ-کباب داغ، سالیان سال است که به مثابه موفقیت و تأثیرگذاری در سپهر کتاب و کتابخوانی کشور، تلقی شده است.
از این گذشته، ارائه ارقام چندمیلیونی بازدیدکنندگان همیشه اهرم قابل توجهی در دست دولتی‌ها بوده تا به برگزاری بزرگترین رویداد فرهنگی خاورمیانه و حتی جهان افتخار کنند. فارغ از اینکه این شوآف توخالی، خود عامل برهم‌زننده نظم بازار کتاب و نادیده گرفتن حلقه‌های انتهایی زنجیره؛ یعنی کتابفروشان است.
با این اوصاف، کماکان مصلا، زیبنده‌ترین و شایسته‌ترین مکان برای برگزاری نمایشگاه کتاب تهران است؛ نمایشگاهی که تا نمایشگاه شدن، راهی طولانی درپیش دارد و در بهترین حالت، یک فروشگاه محلی ده روزه بیش نیست.
