مارو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
خوب است که دست‌اندرکاران و کارآزمودگان این صنعت در کنار اتخاذ برنامه‌ها و استراتژی‌های اختصاصی، به رفع مشکلات اساسی صنعت نیز بیاندیشند.
تیتر فرهنگی-هادی حسینی‌نژاد: رابطه بین صنایع تولیدی و صنعت چاپ و بسته‌بندی، رابطه‌ای دوسویه، و رشد و توسعه آن‌ها لازم و ملزوم یکدیگر است. در شرایطی که کاهش تیراژ محصولات، مستقیما منجر به افزایش ساعات خاموشی و توقف ماشین‌های چاپ شده، فعالان این صنعت جداً با محدودیت سرمایه در گردش مواجه شده‌اند و تداوم این رویه، آن‌ها را متناسب با بنیه و توان اقتصادی‌شان در فهرست تعطیلی یا انتخاب گزینه‌ی مهاجرات اقتصادی قرار می‌دهد. این درحالی است که افزایش قیمت مواد اولیه و هزینه‌های نگهداری ماشین‌آلات، و بازماندن از فرآیند تجهیز و نوسازی مجتمع‌های چاپ و بسته‌بندی با خرید دستگاه‌های به‌روز، سنگ‌های بزرگی را پیش پای فعالان این صنعت قرار داده است و حالا سوال این است که فعالان این صنعت در وضعیت موجود، چطور می‌توانند با مدیریت بحران، برای آینده و بقاء در بازار، برنامه‌ریزی کنند.
هر مجتمع به فراخور جایگاهی که در این صنعت دارد، حُکما پاسخ متمایزی به این سوال خواهد داشت. اما در ابعاد وسیع‌تر، گذار از این گردنه‌ی پرخطر نیازمند اتحاد و هم‌افزایی است. نجات دادن خود، آن‌هم در شرایطی که بقاء فردی در گروی بقای جمعی است، راه به جایی نخواهد برد؛ بنابراین خوب است که دست‌اندرکاران و کارآزمودگان این صنعت در کنار اتخاذ برنامه‌ها و استراتژی‌های اختصاصی، به رفع مشکلات اساسی صنعت نیز بیاندیشند. جنگل با تمام درخت‌هایش تعریف می‌شود؛ نه با پایداری و بازماندن تعدادی درخت از گزند طوفان!
لازمه‌ی تحقق این هدف، ایجاد تعامل و هم‌دلی بین شرکت‌ها است. چاپخانه‌داران و فعالان در بازار بسته‌بندی باید با درک صحیح عوامل تهدیدگر و خطرات مشترک، سطوح مختلف همکاری و همراهی را در دستور کار قرار دهند؛ آن‌هم در شرایطی که صنعت چاپ و بسته‌بندی همچنان با معضل نداشتن متولی متخصص و دغدغه‌مند دست به گریبان است. واقعیت این است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌عنوان متولی قانونی این صنعت، همچون سنوات گذشته نقشه‌راهی برای گذار از بحران ندارد و مسئولیت‌های خود را در حد صدور پروانه فعالیت، پیگیری امور اداری و برگزاری جشنواره‌ها و مناسبات مختلف خلاصه می‌بیند.
در چنین وضعیتی؛ وجود تنش و منازعه‌های صنفی بین حلقه‌های مختلف صنعت چاپ، بیش از هر دوره‌ی دیگری نگران‌کننده می‌نماید. ایجاد رقابت‌های ناسالم و بسنده‌کردن به منافع شخصی و گروهی، سم مهلکی به‌شمار می‌آید که مانع از ایجاد وفاق سراسری و چاره‌اندیشی برای گذار از بحران می‌شود؛ بنابراین اتحاد بین تشکل‌ها و تشویق به هم‌افزایی، مهمترین کلیدی است که می‌تواند قفل بازار چاپ و بسته‌بندی را در این شرایط باز کند. بزرگان این صنعت باید با تشکیل اتاق‌های فکر مشترک، به اولویت‌بندی مشکلات و اتخاذ راهکارهای مشترک بیاندیشند؛ راهکارهایی که طرفین خود را ملزم به اجرای آن‌ها بدانند. توجه به منافع صنفی و اولویت دادن آن به منافع شخصی در این مقطع از اوجب واجبات است.
