مارو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
بسیاری از نویسنده‌ها و تصویرگران، جزیره‌ای رفتار می‌کنند، پس یکی از وظایف مدیر هنری این است که میان نویسنده و تصویرگر ارتباط برقرار کند.
سحر حق‌گو، تصویر کتاب‌های کودک نوجوان در گفت‌وگو با تیتر فرهنگی به ضرورت وجود مدیر هنری اشاره و اظهار کرد: مدیر هنری، هماهنگ کننده و ناظر نهایی محصولی است که می‌خواهد تولید شود. اوست که سیاست‌ها و اهداف کلی ناشر را می‌داند و در جایگاه مدیر ارشد بر همه چیز نظارت می‌کند.
به گفته تصویرگر «اپوش»، در ایران، بسیاری از نویسنده‌ها و تصویرگران، جزیره‌ای رفتار می‌کنند و هرکدام به راه خود می‌روند؛ پس یکی از وظایف اصلی مدیر هنری، این است که میان نویسنده و تصویرگر ارتباط برقرار کند و موجب شود تا متن و تصویر، موازی با هم جلو بروند و یکدیگر را کامل کنند. به‌جز این، یک مدیر هنری خوب بر کار گرافیست و ویراستار متن و تصویر هم نظارت دارد تا در نهایت یک محصول خوب و باکیفیت تولید شود.
وی گفت: مدیر هنری است که تصمیم می‌گیرد یک متن را به کدام تصویرگر بسپارد. گرافیست و ویراستار تصویر هم از فیلتر او می‌گذرند و با نظر مدیر هنری انتخاب می‌شوند.
حق‌گو درباره ناشران خارجی و شیوه همکاری با آنها توضیح داد: من اینجا (انگلستان) با بعضی ناشران همکاری می‌کنم. اینجا هم فعالیت ناشران کوچک‌تر با ناشران بزرگ تفاوت دارد اما ناشرهای بزرگ و باتجربه، یک مدیر هنری را به عنوان کارشناس ارشد انتخاب کرده و نظارت بر تولید کتاب را به او سپرده‌اند.
وی افزود: کسی که پیش از رسیدن به این جایگاه، طراح و گرافیست بوده و مراحل را پله پله طی کرده؛ البته در ایران هم همین‌طور است و معمولا کسانی به عنوان مدیر هنری انتخاب می‌شوند که با طراحی و تصویر و فرآیند چاپ و نشر کتاب آشنا هستند. اصلا یک‌دفعه و بدون شناخت، نمی‌توان مدیر هنری شد.
تصویرگر «بادبادک»، شناخت مخاطب را ضروری می‌داند و معتقد است: مدیر هنری باید هم متن و هم تصویر را بشناسد. مهم‌تر از این باید با مخاطب کودک و ذهن و زبان او آشنا باشد تا یک محصول با کیفیت تولید کند. البته شناخت مخاطب با توجه به پیشرفت زمان و تغییراتی که در زمان اتفاق می‌افتد و آگاهی از بافت و جغرافیا امکان‌پذیر است.
حق‌گو به این‌که معمولا پدر و مادرها هستند که برای بچه‌های خردسال خود کتاب انتخاب می‌کنند اشاره و بیان کرد: یکی دیگر از مسائلی که در تولید و انتشار کتاب برای گروه سنی خردسال باید به آن توجه شود، این است که نویسنده، تصویرگر و مدیر هنری باید به دو سلیقه توجه کنند: هم بچه‌ای که سواد خواندن و نوشتن ندارد و کتاب برایش خوانده می‌شود و طرح جلد و تصاویر و در کل ظاهر کتاب باید برایش جذاب باشد، هم سلیقه پدر و مادر که محتوا و مفهوم کتاب از هر چیز دیگری برایشان مهم‌تر است.
تصویرگر «اثر انگشت»، هنرمند را نتیجه و برآیند محیطی می‌داند که در آن نفس می‌کشد و معتقد است: هنرمند را نمی‌توان از فضا و اتمسفری که در آن است جدا کرد. در همه هنرها هم این‌چنین است. شما به تصویرگری‌های سوئدی نگاه کنید؛ تصویرگرها یک نمای کلی از فضای آنجا و حتی طبیعتش به شما ارائه می‌کنند و این خیلی جالب است. یعنی با دیدن کتاب‌ها، متوجه فضای فرهنگی هر کشور می‌شویم؛ مگر این‌که آن تصویرگر بخواهد ادای کس و جای دیگری را درآورد که در بعضی تصویرهای ایرانی چنین است.
