مارو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی برای خدمت به انسان‌ها خلق می‌شوند اما وابستگی بیش از حد به این خدمات می‌تواند آسیب‌هایی جدی به‌همراه داشته باشد.
تیتر فرهنگی: احتمالاً فیلم «ماتریکس» (۱۹۹۹) را دیده باشید. در آن فیلم هوش مصنوعی پیشرفته با به دام انداختن ذهن انسان، بشریت را در یک واقعیت شبیه‌سازی شده به بردگی می‌کشد. یا فیلم «نابودگر» (۱۹۸۴)، که در آن سیستم هوش مصنوعی به نام Skynet خودآگاه شده و حمله هسته‌ای می‌کند و منجربه جنگ بین انسان و ماشین می‌شود. فیلم‌های زیادی وجود دارند که به بررسی خطر هوش مصنوعی در زندگی انسان می‌پردازند. چیزهای زیادی از این قبیل وجود دارد که ممکن است برای شما جالب باشد! حالا سوال اینجاست که آیا باید از این تکنولوژی ترسید؟
از یک طرف، هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که شیوه زندگی و کار ما را متحول کند و زندگی ما را آسان‌تر و کارآمدتر سازد، و از سوی دیگر نگرانی‌هایی در مورد خطرات بالقوه هوش مصنوعی هست؛ ازجمله این احتمال که هوش مصنوعی غیرقابل کنترل شده و حتی موجودیت ما را به خطر اندازد.
پذیرش گسترده فن‌آوری‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (ML) ممکن است منجر به تغییرات و چالش‌های مهمی در زندگی انسان از جمله بازار کار شود. بیایید نگاهی به جوانب مثبت و منفی این فن‌آوری بیندازیم:
فناوری‌های هوش مصنوعی و ML می‌توانند بسیاری از کارها را که قبلاً توسط انسان انجام می‌شد، خودکار کنند و این امر می‌تواند به جابجایی شغل یا تغییر در الزامات شغلی منجر شود. به عنوان مثال؛ ممکن است خودروهای خودران (بدون راننده) نیاز به رانندگان انسانی را حذف کنند، و سیستم‌های خدمات مشتری خودکار ممکن است جایگزین نمایندگان خدمات مشتری انسانی شوند.
با این حال، نکته مهم اینجاست که هوش مصنوعی و ML در نقطه‌ی مقابل همچنین می‌توانند فرصت‌های شغلی جدیدی ایجاد کنند؛ به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند تجزیه و تحلیل داده‌ها، مهندسی نرم افزار، و تحقیق و توسعه هوش مصنوعی. علاوه بر این؛ هوش مصنوعی و ML می‌توانند قابلیت‌های انسانی را افزایش داده و عملکرد شغلی را بهبود بخشند و منجر به افزایش بهره‌وری و رضایت شغلی شوند.
بنابراین، درحالی که ممکن است در بازار کار چالش‌ها و تغییراتی به دنبال پذیرش هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی پیش آید، مهم است که به جای ترس از آنها، تمرکز خود را بر روی سازگاری و ارتقای مهارت‌هامان متمرکز کنیم.
حقوق بازنشستگی و هوش مصنوعی
پیش‌بینی دقیق نحوه پرداخت حقوق بازنشستگی توسط دولت‌ها در آینده که هوش مصنوعی جایگزین انسان‌ها در مشاغل خاص می‌شود، دشوار است. طرح‌های بازنشستگی در برخی کشورها توسط نیروی کار و همراه با سرمایه‌گذاری تامین می‌شود، بر این اساس با حذف نیروی کار، در صورت عدم اتخاذ سیاست مناسب از سوی دولت‌ها، منبع پرداخت حقوق بازنشستگان با مشکل مواجه می‌شود.
با این حال، احتمالاً برخی از دولت‌ها به افرادی که دیگر قادر به کار نیستند، به یک شکلی پرداخت‌های بازنشستگی یا امنیت اجتماعی ارائه خواهند کرد. یکی از سناریوهای احتمالی این است که با رواج بیشتر فن‌آوری هوش مصنوعی، دولت‌ها ممکن است یک برنامه درآمد پایه جهانی (UBI) یا برنامه مشابه را به اجرا بگذارند.
UBI چیست؟
مطابق با تعاریف ارائه شده، UBI سیستمی است که در آن برای هر شهروند، بدون توجه به وضعیت شغلی‌اش، میزان مشخصی درآمد تضمین شود. این امر می‌تواند یک شبکه‌ی ایمنی برای کسانی که به دلیل خطر هوش مصنوعی یا سایر پیشرفت‌های تکنولوژی جابجا شده‌اند فراهم کند.
احتمال دیگر این است که دولت‌ها ممکن است برنامه‌های بازآموزی یا یارانه‌های آموزشی را برای کمک به کارگران برای سازگاری با بازار کارِ در حال تغییر ارائه دهند. این کار، حتی زمانی که مشاغل کارگران خودکار می‌شود به آنها احساس امنیت شغلی می‌دهد.
به‌هر روی؛ سیاست‌های خاصی که دولت‌ها اجرا می‌کنند به عوامل مختلفی از جمله سرعت پیشرفت فن‌آوری، تأثیرهوش مصنوعی بر بازار کار و ملاحظات سیاسی و اقتصادی بستگی دارد.
نگرانی از تنبلی و کاهش فعالیت‌های ذهنی
برخی افراد همچنین ممکن است ابراز نگرانی کنند که پیشرفت‌های هوش مصنوعی ممکن می‌تواند به تکیه بیش از حد افراد بر فن‌آوری و در نتیجه کاهش فعالیت‌های فکری منجر شود. به عبارت دیگر این دغدغه مطرح است که در عصر هوش مصنوعی، انسان‌ها برای فکر کردن به ماشین‌ها وابسته شوند.
با افزایش استفاده از هوش مصنوعی و اتوماسیون در صنایع مختلف، افراد ممکن است انگیزه کمتری برای اعمال توانایی‌های ذهنی خود داشته باشند و برای ارائه‌ی راه حل‌ها به شدت به فن‌آوری تکیه کنند.
استفاده‌ی روزافزون، به طور بالقوه می‌تواند منجر به کاهش مهارت‌های تفکر انتقادی و خلاقیت شود زیرا افراد به ماشین‌ها اجازه می‌دهند وظایف ادراکی خود را انجام دهند. علاوه بر این، راحتی هوش مصنوعی می‌تواند منجر به وابستگی بیش از حد افراد به فن‌آوری شده و مشکل تنبلی انسان را تشدید کند.
و نیمه پر لیوان…
با وجود خطر هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که انسان‌ها را از نظر فکری درگیر کند و آنها را به فکر کردن به روش‌های جدید و نوآورانه به چالش بکشد. همانطور که سیستم‌های هوش مصنوعی پیچیده تر و توانمندتر می‌شوند، از انسان‌ها خواسته می‌شود تا مهارت‌ها و دانش جدیدی را برای درک و تعامل با آنها توسعه دهند.
این امر می‌تواند فرصت‌های هیجان‌انگیزی را برای افراد ایجاد کند تا افق‌های فکری خود را گسترش داده و تخصص خود را در زمینه‌هایی مانند یادگیری ماشینی، پردازش زبان طبیعی و روباتیک توسعه دهند.
علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند با ارائه‌ی بینش‌های ارزشمند و تجزیه و تحلیل داده‌ها به افراد کمک کند تا با مشکلات پیچیده مقابله کنند و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند که در غیر این صورت دستیابی به آن برای انسان غیرممکن است.
در پایان؛ گرچه ممکن است برخی نگرانی‌ها در مورد تأثیر هوش مصنوعی بر شناخت انسانی وجود داشته باشد، مهم است بدانیم که مزایا و معایب احتمالی این فن‌آوری پیچیده و چندوجهی می‌باشد و احتمالاً به عوامل مختلفی از جمله کاربرد خاص هوش مصنوعی، مهارت‌ها و ارزش‌های افرادی که از آن استفاده می‌کنند، و زمینه اجتماعی و اقتصادی وسیع‌تری که در آن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
