مارو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
مدیرعامل شرکت رنگین نقش رازی کمبود نیروی انسانی متخصص را معلول ضعف اقتصاد می‌داند و معتقد است در این شرایط، نیروهای جوان تمایلی به آموزش دیدن و اشتغال در صنعت چاپ نیستند.
بیژن گلستانیان در گفت‌وگو با خبرنگار تیتر فرهنگی عنوان کرد: مدتی است که صنعت چاپ ایران از کمبود نیروی متخصص رنج می‌برد و برخی همکاران حل این موضوع را در تأسیس آموزشگاه یا ایجاد مرکز آموزشی توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌دانند اما من معتقدم برای حل این مسأله اساسی باید به دنبال برطرف کردن علت باشیم نه معلول.
وی توضیح داد: در سال‌های گذشته آموزشگاه‌ها و هنرستان‌های چاپ داشتیم اما به دلیل کم‌رغبتی افراد و دانش‌آموزان، این رشته‌های تحصیلی حذف یا تعطیل شدند. در واقع هدف جوانان امروز استفاده از مدرک تحصیلی و دانشگاهی برای کسب درآمدهای مالی است و وقتی که رشته‌ای پولساز نباشد و از لحاظ بدنی دشواری‌های زیادی دارد، کم‌تر کسی جذب چنین رشته و مشاغلی می‌شوند.
به گفته مدیرعامل شرکت رنگین نقش رازی حل این مشکل در گام نخست؛ ایجاد انگیزه و حصول اطمینان خاطر از آینده شغلی برای افراد جوان، دانشجویان و دانش آموزان است. متاسفانه ما برای آینده صنعت چاپ تصویر روشنی نداریم و برنامه‌ریزی نمی‌کنیم و تازه هنگام بروز مشکلاتی نظیر کمبود نیروی کار متخصص، به فکر چاره‌اندیشی افتاده‌ایم.
گلستانیان یادآور شد: شرایط مالی و اقتصادی کشور به گونه‌ای شده است که سرمایه‌گذاری برای خرید ماشین آلات جدید، آموزش کارکنان و افزایش حقوق، توجیه اقتصادی ندارد . البته که چنین مشکلاتی در چاپخانه‌های دولتی یا با مدیریت سنتی بیشتر از چاپخانه‌هایی که با مدیریت علمی و مدرن اداره می‌شوند، وجود دارد.
وی با بیان اینکه در گذشته اصول یادگیری صنعت چاپ به صورت استاد-شاگردی بود، اگر فرد متقاضی کار به لحاظ قوه بدنی شرایط خوبی داشت و قادر به تحمل کارهای سخت بود، در اختیار استادکار قرار می‌گرفت، گفت: معمولا استادکاران تمام کارهای سخت مانند شستن ماشین یا تخلیه سطل آب کثیف و… را به نیروهای تازه‌وارد می‌سپردند. اگر این شرایط را تاب می‌آوردند و فرار نمی‌کردند، پس از ۷ – ۸ سال به یک ماشینچی افست تعلیم‌دیده تبدیل می‌شدند. البته استادکار سعی می‌کرد همه چیز را به شاگرد یاد ندهد تا مبادا جایگاه شغلی خودش متزلزل شود.
این فعال صنعت چاپ ادامه داد: هنگامی که آموزش‌های کارگر به پایان می‌رسید و می‌توانست نتیجه بخش باشد، به دلیل وجود تنها یک دستگاه ماشین چاپ، شاگرد مجبور می‌شد برای کسب درآمد بیشتر به چاپخانه دیگری برود و از اول این مسیر را شروع کند. این دوره در تمام چاپخانه‌های ایران مرسوم بود و طی آن کارگران، کار را به طور سنتی آموخته بودند و دلیل علمی و واقعی کارها را نمی‌دانستند. مثلاً در خصوص ph آب یا میزان الکل چیزی نمی‌دانستند اما از لحاظ عملی کارها را به درستی انجام می دادند.
وی با بیان اینکه شاید در گذشته به دلیل ساده بودن ماشین‌آلات صنعت چاپ، آموزش استاد-شاگردی مناسب بود اما با ورود ماشین‌آلات جدید در این صنعت، امکان آموزش استاد-شاگردی وجود ندارد، گفت: آن دوران را پشت سر گذاشتیم و اینک شاهد ورود تکنولوژی و هوش مصنوعی به صنایع هستیم. ایران هم با یک فاصله زمانی وارد این مرحله شده است اما چون از قبل فکری برای پیشرفت صنایع نکردیم، اکنون شاهد ضربات مهلکی بر بدنه صنایع در کشور هستیم. بنابراین گشایش این مشکلات باید در سطح کلان صورت گیرد.
گلستانیان عنوان کرد: به عنوان مثال طبق سیاست آموزش و پرورش آلمان، دانش آموزان در مقطع دبیرستان یا پس از گذراندن آن، از شرایط کاری کارگران در مشاغل مختلف مطلع می‌شوند و حتی می‌دانند هنگامی که وارد کاری شوند، چه میزان حقوق می‌گیرند. آن‌ها بر این اساس و باتوجه به استعدادشان، کارشان را انتخاب می‌کنند؛ نه اینکه پس از ورود به جامعه و بلاتکلیفی به‌دنبال مشاغلی مانند کار در سامانه‌های تاکسیرانی اینترنتی یا تحویل بار باشند.
وی در پاسخ به این سوال که «برای خروج از شرایط فعلی حاکم بر صنعت چاپ ایران چه پیشنهادی دارید؟» گفت: باید طرز فکرمان را از قالب سنتی خارج کنیم و بیشتر به واقعیت‌های امروز جهان و ایران توجه داشته باشیم. اکنون از یک سو، تمام فروش‌ها در سامانه‌های فروشگاهی و خریدها در حساب‌های بانکی ثبت می‌شوند و از سوی دیگر، چاپخانه‌هایی که به صورت علمی اداره می‌شوند، ترجیح می‌دهند تمامی هزینه‌های خود را به دولت اعلام کنند، زیرا یکی از هزینه‌هایی که به راحتی در ادارات دارایی پذیرفته می‌شود «حقوق و دستمزد» است. ا
گلستانیان اضافه کرد: اگر بتوانیم قسمتی از درآمد چاپخانه را به کارکنانی که داریم، بازگردانیم، هم انگیزه کاری پرسنل افزون می‌شود و هم مالیات کمتری پرداخت می‌کنیم. همچنین نیروهای جوان که خارج از صنعت‌اند، به این حوزه جذب می‌شوند.
مدیرعامل شرکت رنگین نقش رازی تصریح کرد: بیش از این نباید به دنبال معلول‌ها باشیم، بلکه باید علت اصلی را بیابیم و آن را حل کنیم. یکی از موضوعات موثر در شکوفایی اقتصاد، بازار است. متاسفانه مسئولان کشور نمی‌خواهند قبول کنند تحریم های که اعمال شده، ضربات سهمگینی را به کشور وارد کرده است. اگر چاپخانه‌ها و تولیدکنندگان ایرانی نتوانند در بازارهای جهانی حاضر شوند و خرید و فروش داشته باشند، به شدت آسیب می‌بینند.
وی تشریح کرد: اگر درهای کشور باز بود، به راحتی ماشین آلات جدید وارد کشور می‌شد و خود نمایندگی‌ها می‌توانستند کارکنان را آموزش دهند. در آن صورت ما هم مانند کشور چین بازار فروش محصولات در اروپا، آسیا و آمریکا را گسترش می‌دادیم.
این فعال صنعت چاپ ادامه داد: ضروری است که صنعت چاپ پیشرفت کند، آخرین دستاوردهای تکنولوژی چاپ را وارد کنیم و بتوانیم با تبلیغات، جعبه‌ها و لفاف‌های زیبا، تولیدات کشور را به بازارهای جهانی معرفی کنیم. اما اینک نه تنها از داشتن چنین شرایطی دستمان کوتاه است؛ بلکه برای تهیه مواد اولیه نیز با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم.
گلستانیان عنوان کرد: در این شرایط، صنعت چاپ خوب پیشرفت نمی‌کند، کارگران علاقه‌ای به کار در این صنعت ندارند. مدیران هم نسبت به این شغل دلزده شده‌اند و پرداخت سودهای بانکی را به دست و پنجه نرم کردن با مسایل سخت کار ترجیح می‌دهند.
وی خطاب به مسئولان کشور گفت: مدیران دولتی باید ما را از وضعیت جزیره‌ای شدن ایران نجات دهند تا بازرگانان و تولیدکنندگان ایرانی هم وارد بازارهای جهانی شوند. باید درهای کشور به روی بازارهای جهان گشوده شود تا محصولات مان را به کشورهای دیگر ارائه دهیم. تنها از این طریق تمام صنایع وابسته به تولید یک کشور پیشرفت می‌کنند. آن زمان است که مثل کشور چین می توانیم افتخار کنیم که درآمد سرانه‌مان بالا رفته، کشوری تولیدکننده هستیم و جلوی سیاست‌های انحصارگرایانه آمریکا ایستاده‌ایم.
