مارو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
ادغام کرسی‌های صنفی تخصصی در یک اتحادیه تا حدود زیادی حکم تخصص‌گریزی و کلی‌انگاری را خواهد داشت.
به گزارش تیتر فرهنگی، آرمان ملی آنلاین طی یادداشتی به قلم هادی حسینی‌نژاد، منتشر کرد:
نظریه ادغام اتحادیه‌های صنعت چاپ و بسته‌بندی که اخیرا طرح و پرداختن به آن به یک روتیتر سریالی در برخی رسانه‌ها تبدیل شده، عمدتا با نادیده گرفتن نیمه خالی لیوان در سایه‌ای شعارهایی نظیر «اتحاد» یا «تجمیع قوا» همراه می‌شود.
در پاسخ به مروجان این نظریه، ذکر چند نکته اهمیت دارد.
۱-فرضیه هم‌افزایی و همراهی نمایندگان اصناف، در شرایطی که بعضا درحد در کنار یکدیگر و پشت یک میز نشستن حتی در اتحادیه‌های فعلی‌شان تفاهم ندارند، چه مایه می‌تواند جامه عمل پوشانده شود؟
۲-تمرکز قدرت، همیشه می‌تواند زمینه شائبه معضلاتی چون فساد، لابی‌گری، رانت‌خواری و سوءاستفاده از قدرت نزد هیأت‌های رئیسه را ایجاد کند. خصوصا که در صورت بروز چنین شرایطی، دیگر اتحادیه‌های تخصصی وجود نخواهند داشت که پیگیر حقوق اختصاصی خود و اعضای خود شوند.
۳-ادغام کرسی‌های صنفی تخصصی در یک اتحادیه تا حدود زیادی حکم تخصص‌گریزی و کلی‌انگاری را خواهد داشت. مثل این است که تشکل‌های تخصصی در عرصه پزشکی (نظیر چشم‌پزشکان، رادیولوژیست‌ها، جراحان مغز و اعصاب و…) با این توجیه که مشاغل و تخصص‌های ما، همه در خدمت سلامتی نوع بشرند، تصمیم به ادغام شدن بگیرند!!
۴-اگر مروجان این نظریه به دنبال تجمیع قدرت برای پیگیری بهتر و تحقق مطالبات صنعت هستند، چرا به راهکارهایی نمی‌اندیشند تا اتحادیه‌های موجود، حول محور تفاهم‌نامه‌ها و تشکیل شوراها و کمیته‌های بیناصنفی مشترک، با یکدیگر همراه و هم‌افزا شوند، و مطالبات خود را در بسته‌های تخصصی، مطرح و پیگیری کنند؟
مخلص کلام اینکه وحدت در سایه تکثر است که ارزش پیدا می‌کند و می‌تواند سلامت اندیشه و تصمیمات صنفی صحیح را به همراه داشته باشد.
